In ziekenhuizen, wachtruimtes en overheidskantoren klinkt steeds vaker dezelfde klacht: mensen die zonder oordopjes video’s afspelen of luid telefoneren, zonder rekening te houden met hun omgeving.
Voor anderen in de ruimte, vaak in stilte wachtend, zorgt dat voor groeiende ergernis.
Mobiele telefoons maken het dagelijks leven onmiskenbaar makkelijker, maar hun gebruik in gedeelde ruimtes roept vragen op over fatsoen en wederzijds respect.
Niet iedereen wil ongewild meeluisteren naar muziek, filmpjes of privégesprekken.
Toch lijken sommige gebruikers zich nauwelijks bewust van de impact van hun gedrag.
“Ik merk het telkens weer,” zegt een regelmatige bezoeker van een polikliniek. “Je zit daar in alle rust te wachten, en dan begint iemand ineens een filmpje op volle sterkte te kijken. Het is storend en respectloos.”
De oplossing lijkt eenvoudig: oordopjes in, of het volume zachter zetten. Maar juist daar ontbreekt het vaak aan sociale gevoeligheid en de bereidheid zich aan te passen.
In andere landen wijzen bordjes in wachtruimtes op geluidsregels. In Suriname is dat niet overal het geval; meestal blijft het bij geïrriteerde blikken of ongemakkelijke stiltes.
Kritische stemmen vinden dat het besef van gepast gedrag in publieke plaatsen langzaam verdwijnt.
Zij pleiten voor meer bewustwording en duidelijke omgangsvormen.
Want wat voor de één normaal of onschuldig voelt, kan voor een ander ronduit hinderlijk zijn.
