Tralies bij Surinaamse woningen verminderen onbewust het woonplezier

In Suriname zie je het overal: tralies voor ramen, metalen deuren, hoge muren om het erf. Het voelt veilig, maar ik vraag me af: wat doet dat met ons gevoel van thuis zijn?

Toen ik in Nederland woonde, viel het me op hoe open huizen daar zijn. Grote ramen zonder tralies, tuinen zonder hoge hekken.

Het gaf een gevoel van vrijheid. Hier in Suriname lijkt het alsof we onszelf opsluiten, uit angst voor wat er buiten kan gebeuren.

Onderzoek uit Amerika toont aan dat constante beveiliging, zoals tralies en camera’s, zowel positieve als negatieve effecten heeft op onze mentale gezondheid.

Verder zei Brits parlementslid Victoria Atkins dat tralies voor ramen negatieve effecten hebben op de psyche.

Aan de ene kant voelen mensen zich veiliger, maar aan de andere kant kan het leiden tot stress en een gevoel van opgesloten zijn. Het idee dat gevaar altijd op de loer ligt, kan ons onbewust onrustig maken.

Ik begrijp waarom mensen kiezen voor stevige beveiliging. De realiteit is dat criminaliteit een zorg is. Maar misschien kunnen we nadenken over een balans.

Kunnen we veiligheid combineren met een gevoel van openheid? Misschien door lichtere materialen te gebruiken, meer lichtinval toe te laten of technologie in te zetten die ons beschermt zonder ons op te sluiten.

Een huis moet niet alleen beschermen, maar ook een plek zijn waar je je vrij en op je gemak voelt. Laten we nadenken over hoe we dat kunnen bereiken.