Elke keer als ik online een kaart van Suriname tegenkom, hou ik m’n adem even in. Want negen van de tien keer klopt die kaart niet.
Dan zie je het alweer: het Tigri-gebied, dat stuk land in het zuiden, keurig ingekleurd alsof het gewoon bij Guyana hoort.
En geloof me, dat steekt. Niet alleen bij mij, maar bij heel wat Surinamers die zich eraan ergeren, zeker als het weer gedeeld wordt door internationale media of beroemdheden die “even snel” een kaartje posten.
Het Tigri-gebied is niet zomaar een vergeten bosgebied. Het is een betwist stuk grond tussen Suriname en Guyana, een conflict dat al teruggaat tot de 19e eeuw.
De Engelsen en Nederlanders legden in 1814 de Corantijnrivier vast als grens. Maar toen in 1871 een Britse geoloog, Charles Barrington Brown, een andere rivier vond – de Boven-Corantijn – ontstond er verwarring.
Suriname vindt dat díe rivier de grens vormt. Guyana zegt juist dat het de Kutari of Coeroenie is. Het gebied ertussen? Tigri. Of zoals Guyana het tegenwoordig noemt: Kamp Jaguar.
In 1969 bezette het Guyanese leger het gebied. Sindsdien is de controle in hun handen. En met de recente olierijkdom in Guyana lijken ze zich nog zekerder van hun zaak te voelen.
Nieuwe plannen voor een school en landingsbaan in het gebied van president Irfaan Ali? Die maken het er niet rustiger op.
Toch blijft het voor ons Surinamers pijnlijk om te zien dat kaarten op internet, op internationale platforms of tijdens evenementen zomaar zonder nuance gedeeld worden. Alsof het een voldongen feit is.
Terwijl wij hier weten: die grens ligt nog altijd gevoelig. En elke keer dat we die ‘verkeerde’ kaart zien, voelen we het weer een beetje meer. Alsof een stukje van ons wordt gewist.
Patricia Wong is lifestyledeskundige en trendwatcher met een warme band met Suriname. Ze volgt trends die spelen onder Surinamers op het gebied van beauty, mode, voeding en reizen, en vergelijkt het dagelijks leven in Suriname met ontwikkelingen in de rest van de wereld.
Contact: [email protected]
