De recente Miss Inheemse-verkiezing in Suriname heeft opnieuw een gevoelige maatschappelijke kwestie blootgelegd: wie mag een gemeenschap vertegenwoordigen tijdens culturele evenementen?
De deelname van jonge vrouwen met een gemengde achtergrond leidde tot verdeeldheid.
Veel mensen vragen zich af of personen die gemengd zijn ook mogen deelnemen aan een verkiezing waarin cultureel erfgoed centraal staat.
Op sociale media uitten critici hun bezorgdheid over de deelname van zogenoemde gemengde kandidaten.
Zij vinden dat de vertegenwoordiging van de inheemse cultuur moet worden voorbehouden aan vrouwen met uitsluitend inheemse roots.
Daartegenover staan jongeren, ouders en andere betrokkenen die spreken van uitsluiting.
Mensen die zich verbonden voelen met een cultuur en zich actief inzetten voor het behoud ervan, zouden volgens hen niet mogen worden uitgesloten op basis van hun afkomst.
Ook binnen andere etnische groepen speelt dit spanningsveld.
Personen met een gemengde achtergrond dragen tradities vaak actief uit, maar worden niet altijd volledig erkend binnen één specifieke gemeenschap.
Tegelijkertijd heeft een groot deel van de Surinaamse bevolking tegenwoordig een gemengd etnisch profiel.
In een samenleving waar culturele vermenging is gegroeid en vrijwel onvermijdelijk lijkt, rijst de vraag of het criterium van ‘zuivere afkomst’ nog wel houdbaar of wenselijk is bij culturele representatie.
Veel jongeren geven aan liever beoordeeld te worden op hun betrokkenheid dan op hun achtergrond.
Zolang afkomst zwaarder weegt dan culturele inzet, zullen mensen met gemengde roots zich steeds opnieuw moeten bewijzen.
Volgens velen ligt de uitdaging in het loslaten van hokjesdenken en het streven naar een bredere, inclusievere visie op culturele identiteit.
Foto ter illustratie
