Veel Surinamers kennen wel iemand met de achternaam De Robles. Sommigen denken dat de naam uit Portugal komt, vooral door de invloed van Portugese Joden in de koloniale tijd.

Haar vriend vond het onacceptabel dat ze eten had gebracht voor een andere man.

Een lichtere huidskleur wordt door een deel van de bevolking nog steeds geassocieerd met status, netheid of schoonheid. Of dat terecht is, laat ik in het midden, maar het is duidelijk dat het idee leeft.

Een nacht met een volle maan zorgt in Suriname nog altijd voor gesprekken. Niet vanwege romantiek of mysterie, maar omdat veel mensen denken dat er de volgende dag regen komt.

Er is in Suriname weinig aandacht voor hoe deze levensfase het gedrag en welzijn van vrouwen beïnvloedt, vooral binnen relaties.

In Suriname lijkt er iets bijzonders aan de hand. Steeds vaker zie ik foto’s voorbijkomen van vrienden, kennissen of collega’s die dineren in de duurste restaurants van Paramaribo.

Laatst dacht ik slim te zijn en kocht ik een doosje goedkope vaatwastabletten in de aanbieding. Ach, een tablet is een tablet, dacht ik. Maar na een paar keer draaien keek ik toch wat bedenkelijk naar mijn koffiekopjes.

Bij de koffiezaak ben je in een paar minuten klaar. En die barista weet wat hij doet. Elke keer precies de juiste smaak, schuim precies goed. Mijn thuispogingen kwamen daar eerlijk gezegd niet altijd bij in de buurt.

Soms vraag ik me af hoe het zou zijn om écht in de watten te leven. Niet zomaar comfortabel, maar op z’n luxe. Alles erop en eraan.