In Suriname hebben we vaak moeite om eerlijk te zijn als het aankomt op gevoelige onderwerpen

Wij Surinamers vermijden vaak liever confrontaties uit angst iemand te kwetsen. Maar soms, zoals in het geval een goede vriendin van mij, is eerlijkheid juist een daad van vriendelijkheid.

Zij vertelde me over een probleem op haar werkplek in Wanica. Een collega heeft al geruime tijd last van een zeer onfrisse adem. Het is zó erg dat meerdere collega’s zich eraan storen.

Ze vermoeden dat het gaat om een medisch probleem dat niet zomaar met mondwater op te lossen is. Toch zegt niemand er iets van tegen de dame in kwestie. Ze lijkt zich er zelf niet bewust van, en ondertussen blijft de situatie onnodig voortduren.

Dit is een typisch voorbeeld van hoe wij problemen laten sudderen omdat we de confrontatie uit de weg gaan. Maar wat we vaak niet beseffen, is dat zwijgen juist meer schade kan aanrichten.

De betreffende collega zal zich waarschijnlijk schamen als ze dit te horen krijgt, maar die schaamte kan ook een aanzet zijn om medische hulp te zoeken en het probleem op te lossen.

Eerlijk zijn betekent niet dat je hard of respectloos moet zijn. Het gaat erom dat je het op een tactvolle manier aankaart.

In dit geval zou een leidinggevende of een goede vriend(in) het gesprek kunnen openen met een simpele en zorgzame boodschap: “Ik merk iets en wil je daar even op attenderen, want het kan misschien een medisch probleem zijn.”

De waarheid vertellen kan ongemakkelijk zijn, maar uiteindelijk doe je iemand er vaak een groter plezier mee. Laten we leren om dit soort zaken openlijk en met respect bespreekbaar te maken. Dat is pas echte zorg voor elkaar.

Foto ter illustratie.