Het gebeurt vaker dan je denkt: ineens verschijnt er een blauwe plek op je arm of been zonder dat je weet hoe die er gekomen is.
Geen herinnering aan een val, geen harde stoot, en toch kleurt de huid blauw of paars. Voor veel mensen roept dit direct vragen op.
In Suriname wordt in sommige gezinnen nog altijd gefluisterd dat het te maken kan hebben met asema of nachtelijke bezoekers.
Volksverhalen spelen namelijk een grote rol in hoe zulke verschijnselen worden geïnterpreteerd. Het idee dat onzichtbare krachten iemand pijn kunnen bezorgen of energie kunnen wegnemen, leeft vooral onder oudere generaties sterk voort.
Zij vertellen soms dat zout, knoflook of een glas water naast het bed bescherming zou bieden tegen deze invloeden. Zulke tradities zijn diep verankerd in de cultuur en worden van generatie op generatie doorgegeven.
Toch wijst de medische wetenschap meestal in een heel andere richting. Blauwe plekken ontstaan doordat kleine bloedvaatjes onder de huid scheuren.
Dat kan al gebeuren door een lichte stoot die je niet bewust hebt opgemerkt. Ook factoren zoals ouder worden, een gevoelige huid, ijzertekort of het gebruik van bepaalde medicijnen kunnen ervoor zorgen dat iemand sneller blauwe plekken krijgt.
Artsen leggen uit dat het belangrijk is om bij opvallend veel of onverklaarbare plekken medisch advies in te winnen, vooral als ze vaak terugkomen.
Het blijft interessant hoe snel mensen schakelen tussen bijgeloof en wetenschap.
Misschien omdat mysterieuze plekken ons eraan herinneren dat we niet alles onder controle hebben. In elk geval laten zulke ervaringen zien hoe sterk traditie en moderne kennis in Suriname nog altijd naast elkaar bestaan.
Sheryl Gallant is hoofdredacteur van Notizia.nl. Met haar scherpe pen en oog voor detail weet ze complexe verhalen helder over te brengen.
Ze staat bekend om haar betrokkenheid bij de actualiteit en haar vermogen om nieuws toegankelijk te maken voor een breed publiek.