Traditionele rolverdeling houdt stand in Surinaamse relaties

In Suriname is het vaak duidelijk: als je als vrouw met een man uitgaat, dan betaalt hij. Punt uit.

Van het eerste drankje tot samen boodschappen doen later in de relatie. Het is alsof het zo hoort. En eerlijk gezegd, ik merk het overal om me heen.

Ook in moderne koppels, waar je zou denken dat de rollen wat gelijker zijn, blijft die verwachting bestaan. De man is de baas over de portemonnee. Niet alleen bij de oude garde hoor, ook jonge stellen doen vaak nog zo. En het gekke is: zowel mannen als vrouwen vinden dat blijkbaar normaal.

Ik heb vaak gezien dat mannen zich trots voelen als ze alles kunnen betalen. Alsof ze dan pas echt “man” zijn. Terwijl sommige vrouwen juist voorzichtig zijn met zelf iets aanbieden, bang dat ze dan kil of gierig overkomen. Het lijkt alsof we elkaar gevangen houden in dit patroon.

Zelf vind ik het soms lastig. Want wat gebeurt er als de man ineens zijn baan verliest? Of als de vrouw meer verdient? De verhouding raakt uit balans. En dan zie je ineens spanningen ontstaan in een relatie.

Toch verandert er langzaam wat. Meer vrouwen hebben hun eigen inkomen. Ze nemen vaker initiatief. Maar het gaat traag. In onze cultuur zit het diep. Wie betaalt, zegt niet alleen iets over geld, maar ook over rollen, trots en traditie.

Misschien wordt het tijd dat we daar eens rustig over praten. Zonder oordeel. Gewoon om te kijken wat écht werkt voor beide.

Foto ter illustratie.